Ağaç ile ilgili atasözleri deyimler ve anlamları

İlgili deyimler ve anlamları

Ağaç ve kökleri

İçinde "ağaç" kelimesi geçen deyimler, açıklamaları ve örnek cümleler:

• Ağaç altı: Gölgelik yer: Sıcak iyiden iyiye bastırıyordu. Bir ağaç altı bulup uzandık... (H. Aydın)
• Ağaç gibi dikilmek: Ayakta sürekli beklemek: Az sonra ikisi de göl kıyısında rüzgâr bekleyen iki ağaç gibi öylece dikiliyordu. (S. Nizam)
• Ağaç gölgesi değil! (Ağaç gölgesi mi?!): Rahat edilecek veya bedava oturulacak yer değil!: Burası Ağaç gölgesi mi? Benim kısımda, misafir, misafirliğini bilmeli... (M. H. Dosdoğru). Burası ağaç gölgesi değil! Görmüyor musun, burası kahve. Biz buraya gelenlere kahve satarız, anladın mı? (C. Kudret)
• Ağaç etmek: Birini bir yerde çok bekletmek: — Karagöz'üm ağaç ettin beni. — Yok yok ağaç değil, sen olsan olsan balkabağı olursun. — Sözleştiğimiz saatte gelmedin. — İşim vardı da gelemedim sabırsız, aha şimdi geldim ya. (A. Güneş)
• Ağaç olmak: (deyiminin anlamı) Bir yerde ve ayakta çok beklemek: "Çek şu küreği artık, bak ağaç oldum burada. Kök salacağım şimdi" (Efem). "Nerede kaldın yahu? Seni bekleye bekleye ağaç olduk."
• Ağaca çıksa pabucu yerde kalmaz: O işini bilir, davranışlarına hiçbir şey engel olamaz: "Canım erkek kısmı komşum, ağaca çıksa pabucu yerde kalmaz." (Füruzan). Kız, ağaca çıksa pabucu yerde kalmaz kurnazlardan. Şehzadenin bütün sorduklarına allem eder, kallem eder, oyalayıcı cevaplar verir...
• Bir dikili ağacı olmamak: Hiçbir şeyi olmamak: Ömrünün yarısına gelmesine rağmen bir dikili ağacı yoktu. (H. Gülel)

İlgili atasözleri ve anlamları

Ağaç

İçinde "ağaç" sözcüğü geçen atasözleri ve açıklamaları:

• Ağaç ağaç içinde büyür: Bir gencin yetişip olgunlaşması, çevresinde yetişmiş, olgunlaşmış kişiler bulunmasıyla, onların koruyup eğitmesiyle gerçekleşir.
• Ağaç ayakta ölür: Ağaçların ayakta dururken kuruyup ölmesi, onların yaşam döngülerini tamamlarken bile dik ve sağlam kaldıklarını anlatır. İnsanlar içinde kişinin öz değerlerine sadık kalması ve yaşamın sonuna kadar onurlu bir şekilde direnç göstermesi gerektiğini anlatır.
• Ağaç düşse de yakınına yaslanır: Durumu bozulan kimseyi yakınları destekler.
• Ağaç gider, çalı kalır; çalı gider, çakıl kalır: Her zaman olanın değerini bilmenin önemini anlatır (?).
• Ağaç kökünden yıkılır: (atasözünün anlamı) Köklü değişiklikler olmadıkça, bir düzen bozulmaz, düzenin yıkılması, temelin yıkılmasıyla olur.
• Ağaç, meyvesi olunca başını aşağı salar (Ağaç ne kadar meyve verirse, dalı o kadar yere eğilir): Erdemli, bilgili insan alçak gönüllü olur.
• Ağaç, meyvesiyle bilinir: İnsanlar, yaptıkları işlerle ve ürettikleri sonuçlarla bilinir ve değerlendirilir.
• Ağaç ne kadar uzarsa, balta dibinde hazırdır: İnsan ne kadar yükselirse yükselsin, sonunda bir yerde durur.
• Ağaç ne kadar uzasa göğe eremez: Her şey bir sınıra kadar büyür, yükselir, bu sınırı aşamaz.
• Ağaç ucuna yel değer, güzel kişiye söz değer: Herkesin gözü güzel üstündedir. Güzel, kıskançlıkları üstüne çeker.
• Ağaç yaprağıyla gürler (güzeldir): İnsanlar ancak, akrabaları, yakınları ve yandaşlarıyla birlikteyken değerli ve güçlüdür.
• Ağaç yaş (fidan) iken eğilir: İnsan, ancak küçük yaşta kolay eğitilir. Büyüdükten sonra ona yön ermek zordur.
• Ağaç yeşert meyve getirsin, oğlan büyüt ekmek getirsin: Erkek evlat meyve veren ağaç gibidir, günü gelince evin geçim yükünü hafifletir.
• Ağaçsız memleket, duvaksız geline benzer: Ağaçlar, bir memleketin zenginliği ve doğal servetidir. Ağaçsız bir memleket, duvaksız bir gelin gibi eksik ve yetersizdir.
• Ağaçtan düşen, dalına sarılır: İnsanın zor anlarında çevresinden yardım almaya muhtaç olduğunu anlatır (?).
• Ağaçtan maşa olmaz: Herkes ancak yeteneğine denk işlerin üstesinden gelebilir, yeteneğini aşan işlerde başarılı olamaz.
• Ağaçtan maşa, çakaldan (abdaldan) paşa olmaz: Yeteneksiz, beceriksiz kimse önemli işlerde kullanılamaz.
• Ağaca balta vurmuşlar "sapı bedenimden" demiş: Kişiye en büyük kötülük, nankör yakınlarından gelir.
• Ağaca (taşa) çıkan keçinin dala bakan (ağaca çıkan) oğlağı olur: Küçükler büyüklerden gördüklerini taklit ederler.
• Ağaca çıksa pabucu yerde kalmaz: "Davranışlarına engel olacak hiçbir takıntısı yok" anlamında kullanılan bir söz.
• Ağaca dayanma kurur (çürür), adama (insana) dayanma ölür (Ağaca dayanma bükülür, suya dayanma dökülür): Hiçbir destek sürekli olmaz. Kişi önce kendine güvenmelidir.
• Ağacı kurt, insanı dert yer (kemirir): Kurdun ağacı içten kemirip çökertmesi gibi, dert de insanı yıpratır, çöktürür.
• Ağacın kurdu içinde olur: Bir toplumu asıl, içinden kemiren sinsi güçler yıkar.
• Ağacın serti, insanın merdi: İnsanların sadece dış görünüşlerine değil, daha çok karakter ve içsel değerlerine odaklanılması gerektiğini anlatır.
• Ağacın yapraklısı, yaprağın meyvelisi: En değerli veya verimli olan şeylerin en çok tercih edildiğini veya arzu edildiğini vurgular (?).
• Aklına geleni işleme, her ağacı taşlama: "Sonunu düşünmeksizin aklına eseni yapan, herkese sataşan kimse bu davranışının büyük zararlarını görür" anlamında kullanılan bir söz.
• Armut ağacı elma vermez: Herkesin ve her şeyin kendine has bir niteliği veya kapasitesi olduğunu ve bu yüzden herkesin veya her şeyin aynı sonucu veremeyeceğini anlatır.
• Aşısız bağa, ağaçsız dağa güvenme: Aşısız bağın meyve vermemesi ya da ağaçsız dağın korunaksız olması gibi, gerekli önlemler alınmadığında veya gerekli hazırlıklar yapılmadığında, umulan fayda veya güvenliğin sağlanamayacağını anlatır (?).
• Balta değmedik ağaç olmaz: Zarar görmeyen, başına felaket gelmeyen kimse yoktur.
• Bir ağaçta gül de biter, diken de: Bir aileden iyi adam da çıkar, kötü adam da.
• Bir vuruşla ağaç devrilmez: Olumlu bir sonuç elde etmek için, tek bir girişimle yetinmemeli, o işe devam edilmelidir.
• Çam ağacından ağıl olmaz, el çocuğundan oğul olmaz: Her şeyin bir değeri vardır; yapacağı iş, kullanılacağı yer ayrıdır.
• Darı unundan baklava, incir ağacından oklava olmaz: Kötü gereçle iyi iş görülemez.
• Halayıktan kadın olmaz, gül ağacından odun: Her şey, kendisinden beklenen görevi yapabilecek niteliklere sahip olmalıdır.
• Her ağacın meyvesi olmaz: Dıştan başarılı, üretken gibi görülen herkes gerçekte öyle olmayabilir.
• Her ağaç kökünden kurur (çürür): Bir topluluğun dayandığı temel bozulursa o topluluk bozulur.
• Her ağaçtan kaşık olmaz: Özelliği olan ve yetenek isteyen bir iş için sıradan birisi kullanılamaz.
• Meyve, ağacından uzak düşmez: İnsanın en çok yakınlarına ve çevresindekilere faydası olur, olmalıdır anlamına gelen söz.
• Meyve veren ağaç taşlanır: Bilgili, hünerli, işinde başarılı olan kimseler kıskanılır, eleştirilir ve işlerini yapmaları zorlaştırılır.
• Meyvesiz ağaç olur ama gölgesiz ağaç olmaz: Herkesin veya her şeyin belli başlı özellikleri veya faydaları olabileceğini, ancak hiçbir şeyin tamamen işe yaramaz veya değersiz olmadığını vurgular.
• Oduncunun gözü ağaçtadır: İnsanların genellikle kendi çıkarlarına veya ihtiyaçlarına yönelik şeylere odaklandıklarını ifade eder
• Ulu ağacın gürültüsü dal ile, mutlu evin yakışığı döl ile: Bir ağacın dal budak salarak gürleşmesi gibi bir ailenin mutluluğu da yetiştirdiği çocuklarla pekişir, gürleşir.
• Ulu dağ başında, ulu ağaç dibinde: Herkesçe istenilen yüksek bir mevkiyi anlatır (?).
• Yaş ağaca balta vuran el onmaz: Yaş ağaç, canlılığı ve zararsızlığı simgelerken; ağaca vurulan balta, bu masumiyete karşı yapılan kötülüğü temsil eder ve bunu yapan kişinin feraha ulaşamayacağını ve bu tür eylemlerin er ya da geç kişiye zarar olarak döneceğini anlatır.