Hava ile ilgili deyimler ve anlamları

İçinde "hava" kelimesi geçen deyimler ve açıklamaları:

• Hava açmak (açılmak): Bulutlar dağılmak.
• (Biri) Hava (havasını) almak: (argo) Umduğunu bulamamak, hiçbir şey elde edememek.
• Hava basmak (atmak): (argo) Gururlanmak, çalım satmak.
• Hava bozmak: Havada yağmur ya da fırtına belirtileri görülmek.
• Hava bulanmak: Yağmur yağacak duruma gelmek.
• (Her biri, başka bir) Hava çalmak: Bir arada bulunan kimseler birbiriyle çelişen, birbirine uymayan davranış ve düşüncede bulunmak.
• Hava çarpmak: İklim ve rüzgar bir kimsenin sağlığını olumsuz yönde etkilemek.
• Hava değişimi: Hastaların daha çabuk iyileşmesi, yorgunluklarının giderilmesi gibi nedenlerle yapılan çevre değişikliği.
• Hava değiştirmek: İklimi değişik bir yere gidip bir süre orada kalmak.
• (Birine göre) Hava hoş: Bir şeyin şöyle ya da böyle olması arasında etkilenme açısından bir fark yok.
• Hava iyi (fena) esmek: (mecazi) Ortamla ilgili her türlü koşul uygun (veya kötü) durumda olmak.
• Hava kapanmak: Gökyüzü bulutlarla örtülmek.
• Hava sıkmak: (argo) Can sıkmak, baş ağrıtmak.
• Havada bulut sen bunu unut: (deyiminin anlamı) "O şeyi unutmaktan başka çare yok" anlamında kullanılır.
• Havada kalmak:
  1. Sonuca ulaşamamak.
  2. Bir sav, temelsiz olduğundan kanıtlanamamak.
• Havadan:
  1. Emeksiz, açıktan.
  2. Boş, değersiz.
• Havadan nem kapmak: En küçük bir şeyden bile alınmak, çok alıngan olmak.
• Havadan sudan: Derme çatma, inandırıcılıktan uzak, geçerli olmayan.
• Havadan sudan (şundan bundan) konuşmak: Belli ve önemli bir konudan değil de birbiriyle ilgisiz, rastgele konulardan söz etmek.
• Havalara uçmak: Çok sevinmek.
• Havan batsın!: Böbürlenmen, gururlanman boşa çıksın!
• Havanın gözü yaşlı: Neredeyse yağmur yağacak.
• Havası olmak: Bir kimsenin albenisi, çekiciliği, cana yakınlığı olmak, hoş bir özelliği bulunmak.
• (Birinde bir kimsenin) Havası olmak: O kimseye benzemek, o kimseyi hatırlatmak: Onda annesinin havası var.
• Havasına uymak: Bulunduğu çevre ve ortamı benimsemek ya da birinin huyunu almak.
• Havasını almak:
  1. Birinin eli boş çıkmak.
  2. Birini sakinleştirmek.
• (Biri) Havasını bulmak: Keyiflenmek, neşelenmek.
• Havaya girmek:
  1. Kibirlenmek.
  2. Hazır olmak.
• Havaya gitmek: Hiçbir şeye yaramamak.
• Havaya pala (kılıç) sallamak: Boşuna gereksiz çaba harcamak.
• Havaya savurmak: Gereksiz yere tüketmek.
• Havaya uğraşmak: Boş yere çalışmak, çabalamak.
• Havayı bozmak: Bir topluluğun keyfini kaçırmak, ortamı bozmak, kişiler arasındaki ilişkileri kötüleştiren davranışta bulunmak: Dedikodu ederek eğlencenin havasını bozdu.