Esef, acınma, yerinme, yapılan bir iş, kaybolan ya da elden çıkan bir şey için duyulan üzüntü: Başka bir makalemde geçen "Esef" sözü de "Efes!" diye yayımlanmıştı. Ve ben bu duruma çok esef etmiştim. (kelime ile ilgili cümle)
- Esef etmek: Üzülmek, acınmak.
- Esefle: Acınarak, üzülerek: Esefle kınamak.
- Eseflenmek: Acınmak, hayıflanmak.
Soru/Yorum Gönder