- En yüce yer, en yüksek yer, zirve, evç. Evc-i felek: Feleğin en yüksek noktası. Evc-i hüsn: Güzelliğin doruğu.
- (gökbilimi) Yere göre yeröte; güneşe göre günöte. Yeröte, yer çevresinde dolanan bir uydunun yörüngesi üzerinde yere en uzak noktadır; günöte ise yer yörüngesinin Güneş'e en uzak bulunduğu noktadır.
- (müzik) Alaturka müzikte, Türk halk müziğinde ve özellikle Rumeli türkülerinde kullanılan bir bileşik makam. Evc perdesi ırak perdesinin tizidir (E. Hatipoğlu). İnici bir seyir gösteren Evç makamı , halk türkülerinde sevilerek kullanılmış makamlarımızdandır. (A. Ş. Ak)
eviç/evç: