- Bir yere sürekli olarak giden, gitmeye devam eden (kimse).
Vakit ikindiye dayanmıştı. Müdavim cemaat her zamanki gibi erken gelmiş, avluda bekleşiyordu. (İlgili cümle kaynağı: Ali Şanverdi) - Bir iş, sürekli yapan (kimse).
- (Bir yerin) Müdavimi olmak: 1. Bir yere sürekli gidip gelen biri durumunda olmak. 2. Bir işletmenin sürekli müşterisi olmak. Kıraathanenin müdavimleri, çoğunlukla hep okumuş emeklilerdi.