Münasebet nedir ne demektir? Anlamı

1. İlişik, ilişki, ilinti: Allah insan münasebeti; münasebetlerin en sırlısı, en mükemmeli, en benzersizi, en parlağı, en yücesi, en kutsalıdır. Kainat bu münasebet üzerine bina edilmiştir. (Rabia Christine Brodbeck)
2. İki şey arasındaki uygunluk.
3. Sebep, vesile, gerekçe, neden.

• Münasebetiyle: Dolayısıyla.
• Münasebetli: Yakışık alan, uygun, ilişkili.
• Münasebetsiz:
  1. Uygun olmayan, uygunsuz.
  2. Yakışıksız iş gören: Münasebetsiz bir insan.
  3. Ters, aksi: Münasebetsiz bir zaman.
• Münasebetli münasebetsiz: Yakışık alsın almasın, ilgili olsun olmasın, sağı solu umursamadan...
• Ne münasebet: "Hiç öyle şey olur mu? Ne alaka" anlamında kullanılan bir söz.

İlgili deyimler ve anlamları

• Münasebet almak: Uygun düşmek.
• Münasebet düşürmek (getirmek): Sırasını getirmek.
• Münasebet gelmek: Yeri gelmek: Münasebet gelmişken bir hikaye daha anlatayım. (derleme cümle)
• Münasebet kurmak: İki şey arasında ilişki ve yakınlık meydana getirmek.
• Münasebeti kesmek: İlişkiyi yakınlığı kesmek.
• Münasebette bulunmak: İlişkisi olmak, ilişki kurmak.