- Olur olmaz şeylere sinirlenip kırıcı davranışlarda bulunan, huysuzluk eden sinirli, kavgacı kimse. Çünkü başına buyruk, şımarık, hırçın bir kızdır o!
- Sert, incitici, haşin (şey). Denizlerin hırçın dalgalarını hiç sevmezdi. (R. Çolpan)
- Hırçınlık:
- Hırçın olma durumu.
- Hırçınca davranış, huysuzluk. Şimdi gururunu öldürmemek için hislerini hırçınlık perdesi arkasında gizlediğini anlıyorum. (İlgili cümle kaynağı: M. T. Berkand)
Soru/Yorum Formu
»