Üzüntü, hüzün, keder, dert. Lakin heba olmuş güzellere, güzelliklere ağladığımız zaman kalbimizi üzen derin bir melal ve ağır bir hicran buharı tabiatın üstünde titriyordu. (Z. Gökalp)
Can sıkıntısı, bıkkınlık, usanç. Onun için konuşma ne kadar önemli olursa olsun, ifade ne kadar cazip bulunursa bulunsun, sık konuşmalar muhataba kelâl ve melâl verir. (S. Uludağ)
Melal duymak: Üzüntülü olmak, dertlenmek. "Her zaman, doğduğu, çocukluğunu geçirdiği memleketin rüzgarlarıyla bir melal duyardı." (İlgili cümle kaynağı: S. F. Abasıyanık)
