- Övgü.
- Methiye, edebiyatta bir kimseyi veya bir şeyi övmek için yazılmış şiirlerdir. Genellikle padişahları, sadrazamları, devlet ileri gelenlerini ve din büyüklerini övmek için yazılır.
Sultanım Efendim
Ruhum sana, varlık sana hayrandır Efendim!
Bir ben değil, alem sana kurbandır Efendim!..
Ecrâm ü felek, levh ü kalem mest-i nigâhın,
Didarına aşık Ulu Yezdan'dır Efendim!..
Mahşerde nebiler bile senden medet ister,
Rahmet, diyen âlemlere Rahman'dır Efendim!..
Tâ Arş'a çıkar her gece âşıkların âhı,
Metheyliyen ahlâkını Kur'ân'dır Efendim!..
(Ulvi) de senin bağrı yanık âşık-ı zârın
Feryâdı bütün âteş-i sûzandır Efendim!..
Aşkınla buhurdan gibi tütmekte bu kalbim,
Sensiz bana Cennet bile hicrandır Efendim!..
Doğ kalbime bir lâhzacık ey Nûr-i dilârâ
Nûrun ki gönül derdime dermandır Efendim!..
Kıtmîrinim Ey Şâh-ı Resûl, kovma kapından,
Âsilere lûtfun yüce fermanıdır Efendim!..
Ali Ulvi KURUCU
Soru/Yorum Formu
»