Önemsiz şeylerde bile kusur bularak hoşnutsuzluğuyla çevresini rahatsız eden, hiçbir şeyden memnun olmayan kişi ve bu kişinin durumu. Yemek konusunda mızmız insanların, hayatın bütün nimetlerine karşı da mızmız olduklarını, mutlu olma anlarını adeta ellerinin tersiyle ittiklerini düşünürüm, böyle kişiler tanıdım. (A. Tunç)
Çevresindekileri rahatsız edecek kadar yavaş olan, çabuk davranmayan. Şu üçüncü kata bakan mızmız kızın eli ne de yavaş! (C. S. Tarancı)
Mızmızlanmak: Mızmızca davranışlarda bulunmak. Defne buruşmuş bir yüzle mızmızlandı ama ilaçlarının hepsini eksiksiz içti. (İlgili cümle kaynağı: E. Sancaktar)
