Kıyı kuşağı: Deniz, göl ve akarsuların, kıyı çizgisi boyunca uzanan, bu çizgiyle, o çizgi son bulduktan sonra da varlığını sürdüren, kıyı hareketlerinin oluşturduğu kumluk, çakıllık, taşlık, kayalık alanın kara yönündeki doğal sınırı arasında kalan, devletin kullanım ve egemenliğinde olup toplumun yararlanmasına açık alan.
Kıyı oluğu: Bir kumsalda kumlu iki sırtı ayıran, kıyıya paralel ya da eğik çöküntü.
Kıyı rüzgarları: Geceleyin karaların daha çabuk soğumasıyla karadan denize doğru esen yel.
Kıyı savunması: (askeri terim) Deniz kuvvetleri, kıyı topçusu vb. tarafından, kıyıda ya da kıyıya yakın bir yerde, herhangi bir saldırıya karşı alınan savunma önlemi ve düzenleri.
Kıyı yağması: Deniz, göl ve akarsu kıyılarına kamu yararına aykırı olarak sahip çıkıp özel amaçlar doğrultusunda kullanmak.
Kıyıda bucakta (kıyıda köşede): (deyiminin anlamı) Göze çarpmayan, tenha yerlerde.