![]() |
Kol |
- İnsanın, omuz başından parmak uçlarına kadar uzanan organı.
- Giysilerin, kolu saran bölümü.
- Ağaçlarda gövdeden ayrılan kalın dal.
- Makinelerde çekme ya da çevirme işlemlerinde kullanılan manivela. Vites kolu.
- (denizcilik) Bir halatı oluşturan bükülmüş lif demetlerinden her biri.
- Bir şeyin ayrıldığı bölümlerden her biri. Bilimin kolları.
- Görevleri gereği belli bir yörede dolaşan küçük asker topluluğu, karakol, devriye.
- İş takımı. Keşif kolu.
- (askeri terim) Eskiden, kanat.
- Dizi. Yürüyüş kolu.
- Kapı pencere gibi şeyleri açıp kapamaya yarayan tutamaç.
- (folk.) Köroğlu, Battal Gazi, Eba Müslim gibi halk hikaye ve destanlarının bölümlerinden her birine verilen ad. Köroğlu Destanının Bağdat Kolu.
- (Birinin) Koluna girmek: Kolunu birinin koltuğu altından geçirmek.
- Kol evi: Terzilikte, biçilmiş kol parçasının yerleştirileceği yerde, giysinin bedenine açılan oyuk.
- Kol kemiği: Kolun omuz başından dirseğe kadar olan bölümündeki tek ve uzun kemik.
- Kol saati: Kolun bilek kısmına takılan saat.
Ayrıca bkz.: Kol ile ilgili deyimler
Soru/Yorum Gönder