|
| Meşale |
- Ucunda, alev çıkararak yanan bir madde bulunan, aydınlatmaya yarayan elle tutulabilen kısa sopa.
Gözleri meşale tutan adamın üstüne çivilenmişti. Meşale sönerse etraf kararır, karanlıktan yararlanıp, belki kaçabilirdi. (İlgili cümle kaynağı: Y. Bahadıroğlu) - (mecazi) Bir düşüncenin öncüsü.
- Meşale çekmek: Önayak olmak, önderlik etmek.