- Birini altına almak için onun üstüne çıkmak, abanmak: Bir çullandı, sırtını yere getirdi.
- Birine beklemediği bir anda saldırmak: Bir anda düşmana çullandılar. (İlgili cümle kaynağı: N. F. Kısakürek)
- (mecazi) Birini canından bezdirecek kadar üzerine gitmek, musallat olmak, tebelleş olmak: Sıkıldım yav. Çullandı başıma gitmiyor.
Soru/Yorum Gönder