Kafa ile ilgili deyimler ve anlamları

İçinde "kafa" kelimesi geçen deyimler ve açıklamaları:

• Kafa büyük içi boş, tut kulağından çifte koş: (deyiminin anlamı) Kişi akılsızsa kılık kıyafet neye yarar.
• Kafa değiştirmek: Düşünce, anlayış değiştirmek.
• Kafa dengi: Görüş, düşünce ve anlayışları birbirine uymuş ahbaplardan her biri, kafadar: O bizimle kafa dengi olamaz.
• Kafa göz yarmak: Beceriksizlik göstermek.
• Kafa kafaya vermek: İki ya da birkaç kişi bir kenara çekilip bir işi konuşmak: Bunun üzerine kafa kafaya verip düşündüler. (S. Demiral)
• Kafa kalmamak: Zihin yorularak çalışmaz olmak.
• Kafa patlatmak: Bir iş üzerinde pek çok ve yorucu bir biçimde düşünmek.
• Kafa sallamak: Doğru yanlış her şeye evet demek, her davranışı onaylamak.
• Kafa şişirmek: Gürültü ya da laf kalabalığıyla bir kimseyi tedirgin etmek.
• Kafa tutmak: Boyun eğmeyip karşı gelmek, diklenmek.
• Kafa ütülemek: (argo) Çok konuşarak tedirgin etmek.
• Kafa yormak: Bir iş üzerinde derin derin düşünmek: Bununla beraber Kur'an'ın mesajını anlayabilmek için Kur'an üzerine derin düşünmek ve kafa yormak gerekmektedir. (M. R. Sadıkoğlu)
• Kafadan atmak: İnceleme yapmadan uydurup söylemek.
• Kafadan gayri müsellah (ıslah olmaz): (şaka) Akılsız, aklında bozukluk olan.
• Kafadan kontak (sakat): (halk dilinde) Düşüncesiz, mantıksız, delice iş gören.
• Kafası almamak:
  1. Anlayamamak, kavrayamamak.
  2. Zihin yorgunluğundan, anlayamaz duruma gelmek.
  3. Havsalasına sığmamak, olabileceğine inanmamak.
• Kafası (kafa) boş: Akılsız.
• Kafası bozulmak: Öfkelenmek, kızmak.
• Kafası bulanmak: Kafası yorulup kavrayamaz duruma gelmek.
• Kafası çalışmak (işlemek): Aklı, zekası, anlama yeteneği yerinde olmak.
• Kafası çalışmaz: Aptal, sersem.
• Kafası dönmek: (Sıkışık bir durumda) Sersemlemek.
• Kafası dumanlı:
  1. Hafif sarhoş.
  2. Çözemediği karışık düşüncelerle kafası yorgun: Kafam öyle dumanlı ki, takip edildiğimi düşünmeye başladım. (D. Özek)
• Kafası durmak: Zihin yorgunluğundan düşünemez olmak.
• Kafası izinli olmak: (argo) Bir süre için aklı başında olmamak ya da başka şeylerle dolu olmak.
• Kafası kalın: Akılsız, aptal.
• Kafası karışmak: → Aklı karışmak.
• Kafası kazan (gibi) olmak: 1. Çok gürültüden rahatsız olmak. 2. Zihni yorulmak.
• Kafası kızmak: Öfkelenmek.
• Kafası şişmek: Zihinle çok çalışmaktan ya da dolayındaki gürültüden kafası yorulmak.
• Kafası taşa çarpmak: Yaptığının kötü olduğunu büyük bir zarar görerek anlamak.
• Kafası yerinde olmamak: Kafası yorgun olmak ya da başka şeyler düşünmekte bulunmak, dolayısıyla iyi düşünememek, dikkatini toplayamamak.
• Kafası yerine gelmek: Dinlenip yeniden sağlıklı düşünebilir duruma gelmek.
• Kafasına dank etmek: Çoktan beri anlayamadığı bir şeyi, bir olayın araya girmesiyle birdenbire kavramak: Tam kapıya geldiklerinde bir gerçek Halil'in kafasına dank etti. "Dur," dedi. (G. Boralıoğlu)
• Kafasına girmemek: Anlayamamak, kavrayamamak.
• Kafasına koymak: Bir şey yapmaya kesin karar vermek.
• Kafasına sığmamak: Akıl erdirememek.
• Kafasına söz girmemek: Çok inatçı olmak, öğütlere aldırış etmemek.
• Kafasına (ensesine) vur, ekmeğini elinden al: (deyiminin anlamı) Uysal ve sessiz kimseler için kullanılır.
• Kafasına vura vura: Zorla, isteyip istemediğine bakmadan.
• Kafasına vurmak: → Başına vurmak.
• Kafasında canlanmak: Zihninde belirmek.
• Kafasında şimşek çakmak: → Beyninde şimşek çakmak.
• Kafasından çıkarmak: Unutmak, aklından çıkarmak.
• Kafasından uçup gitmek: Unutmak: Her ne düşünüyor, kimin kafasına çorap örmeye çalışıyorsa bir anda hepsi kafasından uçup gitti. (H. Dönmez)
• Kafasını ezmek: Bir daha kötülük edemeyecek duruma sokmak.
• Kafasını kızdırmak: Öfkelendirmek.
• Kafasını kullanmak: Akıllıca davranmak.
• Kafasını kurcalamak: Düşündürmek: Kaptan'ın anlattıkları kafasını kurcalıyordu. (E. Aksu)
• Kafasını (başını) taştan taşa (yerden yere) çarpmak (vurmak): Çaresiz kalarak yaptığına bin pişman olmak.
• Kafasında bir tahta noksan olmak: (teklifsiz konuşmada) Biraz kaçık olmak.
• Kafasının (burnunun) dikine gitmek: Hiçbir öğüde kulak asmayarak aklına koyduğunu yapmak.
• Kafaya almak: (argo)
  1. Zaaflarından yararlanarak kandırmak, oyuna getirmek: Kadın bunu kafaya alıyor, bu kadın psikolog da kadından yana olup adama oyunlar oynuyorlar. (M. Karnas)
  2. Konu önemliymiş gibi yaparak alaya almak: İlk başta çocuklar onu kafaya alıyorlardı, ama ben onlara sert çıkışınca geri durdular ve ona çok iyi davrandılar.
• Kafayı bulmak: (argo) Sarhoş olmak, neşesi, keyfi yerine gelmek.
• Kafayı çekmek: (argo) İçki içmek.
• Kafayı tütsülemek: (argo) Sarhoş olmak.
• Kafayı üşütmek (çatlatmak): Akli dengesini yitirmek: Kafayı üşütmüş bir meczup mu, aklı başında bir adam mı, anlayamıyorlardı. (M. Anıl)
• Kafayı (yere) vurmak:
  1. Hastalanıp yatağa düşmek.
  2. Uyumak üzere yatmak.